Qmişlo'dan Paris'e terörist hücreler

         Kirli gösteriler

   Kasım 2011 yılında Fransa’da, Türkiye ve Kürdistan’da yaşanan çatışmalarda yaşamını yitiren güvenlik güçlerini anmak ve PKK’yi protesto amacıyla Türkler tarafından bir dizi gösteri düzenlenir. Gösterilere daha çok milliyetçi, ülkücü ve ulusalcı gruplar iştirak eder. Kürtler de karşı gösteri düzenlerler. Bir süre sonra Kürtler ve Türkler arasında çatışma yaşanır. Türk tarafı Hasan Aksoy adında bir gencin öldüğü bilgisini yayar. Ölmediği anlaşılınca ağır yaralandığı bilgisi bu defa yayılır ve çatışmalar şiddetlenir. Daha sonra olayın tümden provokasyon olduğu ve Hasan Aksoy’un bir arbede sırasında hafif yaralandığı ve kimi milliyetçi Türk gruplarının çatışmalara destek vermediği anlaşılacaktır.

        Kürt siyasetçi kadınlara suikast

   Ocak 2013, Sakine Cansız ve iki arkadaşı acımasız bir terörist saldırıyla katledildiler  İlk günden hem sosyal medyada hem matbuat medyada kirli bilgiler bir bir servis edilir. Sürekli “örgüt içi hesaplaşma” denilerek bir yönlendirme yapılır. Suikastların özellikle Öcalan ve devlet heyeti arasında müzakere girişimi dönemine denk gelmesi ise bağımsız düşünebilen aydınlar arasında, kısmen TC hükumeti tarafından ve PKK tarafından “süreci sabote” olarak değerlendirildi. Türk hükumeti  PKK ile pazarlık öncesi örgütün talep skalasını daraltmak amacıyla, örgüt içi bir tartışma-hesaplaşma beklentisiyle “iç infaz” teorisine sarıldı gibi görünse de bu ihtimali hala zayıf görüyor. Erdoğan ve Bülent Arınç’ın “Sürece yönelik provokasyon girişimi de olabilir.” konuşmaları bu ihtiyatla açıklanabilir.  Bugün itibarıyla Erdoğan’ın çok sert bir tonda, KNK temsilcisi Fidan Doğan ile görüşen Fransa başkanı Hollande’a çatması, bu cinayetlerin Türk devleti tepesinden organize edilmediğini gösterir. Yoksa Fransa devletine çatmak yerine Hollande- Fidan Doğan görüşmeleri geçiştirilebilirdi. Bu durumda Erdoğan hükumetinden bağımsız ama yine onun bürokratik-güvenlik mekanizmasından destek alan bazı odaklarca bu cinayetlerin işlendiği kuşkusu benim açından daha güçlü bir kuşku. 2011 Kasım ayındaki Türk-Kürt çatışması ise bunun tarihsel zemini olabilir. Tetikçiler kimlerden olursa olsun muhtemelen Türk devleti içindeki cemaatçi-güvenlikçi-ülkücü tertibin desteğini almışlardır. Cemaat medyasının bu denli gözü kara eylemi desteklemesi başka nasıl açıklanır, bilmiyorum.

    PKK, bu suikastla zayıflar mı?

Ben tam tersini düşünüyorum. Sakine Cansız aynı zamanda PKK içindeki birçok farklı fikir ve tasarım arasında “köprü kadro” işlevindedir. Bu köprü kadro işlevi, onun hem geçmiş zindan direnişi hem de zaman zaman Öcalan’ın önderliği altındaki geçmişte yaşanan iç haksızlıklara karşı durmasından kendiliğinden kaynaklanır. Bugün PKK’den ayrılan neredeyse tüm kadroların da sempatiyle baktığı bir isimdir Sakine Cansız… 2004 tasfiyesiyle ayrılıp PWD’yi kuran kadroların da en sempatiyle baktıkları isim Sakine Cansız. Hatta biraz daha zorlarsak geçmişte örgüt içi saha ve eyalet sorumlularının gazabından kaçıp itirafçılaşan kimi eski kadro ve savaşçıların da  zamanında ulaşıp, şikayet ve eleştirilerini iletmek istedikleri bir çizgi Sakine Cansız çizgisi… Yine PKK muhalifi Kürt grupların da sempatiyle baktıkları biri… Geçmişte sık sık iç hizipleşmelerin, iç sıkıntıların boy gösterdiği Avrupa alanında dengeli bir çizgi tutturan ekipten de biri… Geçmişte her kriz döneminde Avrupa’da ciddi bir ayrışma yaşanıyordu. Bu durumda bu infazlar eğer örgütü zayıflatmak, hizipleşmeyi derinleştirmek amacıyla gerçekleştirildiyse bu gizli, acımasız tetik sahipleri kesinlikle boşa çıktılar.

Katliamcı devletin en acımasız eylemi: Qamişlo katliamı

   12 Aralık 1980; Darbeden kaçıp Celal Talabani örgütüyle ilişki kurup faşist cuntanın etkisini en aza indirmek için direniş kanalı açmak isteyen KAWA örgütünün tepe yöneticileri Kürt yurtseverler yardımıyla Rojava’nın Qamişlo kentine kadar giderler, orada  Ramazan Kabreş adlı yurtseverin evine konuk olurlar. Hepsi silahsızdır, bir toplantı gerçekleştirip ne yapacaklarını planlayacaklardır. Aynı gece bir Türk operasyon timi ve bir ağanın adımları aldıkları bu istihbaratı değerlendirirler. Ve Cırnık köyündeki bu sıradan, yoksul Kürt evini kuşatırlar. Sonuç: Ramazan Kabreş ve ailesinin yedi üyesiyle birlikte KAWA örgütünün lideri Hüseyin Aslan ve hamile eşi Necla Baksi ile sekiz yoldaşı katledilir. O gece on beş Kürt yaşamını yitirir. Hala bu katliamın karanlıkta kalan yönleri aydınlatılamamıştır. Türk derin devleti bu katliamcılığıyla pek tanıdıktır. Aynı yıllarda, aynı derin devlet Fransa’da Ermenilere yönelik suikastlar yapmakta, Ermenilere ait iş yerlerine sabotajlar düzenlemekteydi.

    Belki Qamişlo’dan Paris’e uzanan karanlık yolun sonunda terörist odakları görebiliriz.