Şemdinli’de Varolma Biçimleri Üstüne

Daha önce Türk basınında şu veya bu biçimde iktidar-devlet-hükümete uydulanmış medyacılardan söz ederken “insansız medya araçları” tabirini kullanmıştım. Bu durum giderek bilim-kurgu-fantezi filmlerini aratmayan, aklın sınırlarını zorlayan “haz nesnesi araçlarına” yöneliyor. Masturbasyon yapar gibi ölüm sayıklamalar, tüm doğayı kendi yatak odaları gibi tasarlayıp oraya buraya ölü serpiştirme şeklinde gelişen bir tür hastalık… Bu “uydular” her türlü konforları için kusursuz denebilecek ortamlar yaratma çabasındalar. Kürtlerin öldürülmesi şartına bağlı olarak  onlar evlerinde film izler, tatile çıkar, alışveriş yapar, gezi düzenler. Bu kişisel konforları için harcamayacakları milli savunma bütçesi yoktur, atamayacakları bomba yoktur, kullanamayacakları gaz yoktur, karalamayacakları insan yoktur, kötülemeyecekleri kişilik yoktur. Adeta bir korku filminin ortasından fırlayıp gelmişlerdir okuduğumuz gazetelerin  köşelerine  yerleşmişler. İktidar-devlet-hükümeti “arzu nesnesine” dönüştürüp onun gücüne tüm benliğini en fedakar biçimde sunarlar. Bunların en hümanistleri Şemdinli’de, Gever’de, Çukurca’da onbinlerce asker-polisin varlık nedenlerini ve varlık biçimlerini değil, bu sömürgeci sistemi reddeden, ona karşı direnen hem birey hem de ulus olmaktan kaynaklı haklarını kullanıp özgür olmak isteyen direnişçileri suçlar. Bu cinliklerini afili hümanizmayla teorize edip mantığa bürürler.

   Yine bunların “uzun kulaklılarından” biri de Şemdinli’de demokrasinin kurtarıldığını iddia ederek başka bir gerçeği itiraf etmiş oluyor: “Şemdinli’de bizim haz araçlarımız, Türk olmaktan ötürü sahip olduğumuz ayrıcalıklarımız kısaca sömürgeci yaşam biçimimiz kurtarıldı…” İşin doğrusu da bu sanırım. Bunları kurtarma adına yakılmayacak orman, yerle bir edilmeyecek tepe yoktur. Zindana çevrilmeyecek bir yaşantı yoktur, olmamalıdır, diskurunun en bariz itirafıdır. Özgür Suriye Ordusunun her türlü şiddet pornosunu göklere çıkaran, bunu Tanrı adına yapılmış kutsal bir eylem sayan bu cenah Kürtlerin özgür yaşam taleplerini her türlü kirli yöntemle bastırmakta sakınca görmez. “Şemdinli’de yüzlerce gerilla evlere sığınmış, köyleri siper etmiş.” yalanlarıyla da önümüzdeki günlerde kitlesel sayılabilecek katliamlara da ön hazırlık yapıyorlar. F tipi ölüm katliamlarının kara propagandacısı Gülay Göktürk de bu koroya katılmıştı, bugün ise katılımını alçalmada sınır tanımayan sömürgeci-beyaz seçkin psikolojisiyle güçlendirmiştir. Açık katliam çağrısı yapmaktadır.

   Daha önce defalarca Kürt direnişçilere karşı teknolojik savaşın en üst düzeyde kullanılmasını talep eden Ahmet Altan ve ekibi de ne olduysa hükümetlerini artık yerden yere vurmaya başladılar. Demokratik olduklarına inanmıyorum, eskimiş arzularını gideremeyen bir nesneye çakar gibi hırsla çakıyorlar. Bu zor ve keskin zamanlarda sanırım Kürtler için yapılacak iyiliklerin başında ordu ve polisin hem nitelik hem de nicelik olarak Kürt yerleşim yerlerinde bulunma gerekçelerini sorgulamak olur. Bunu asla yapamadılar. Aynı gazetede Emre Uslu denen uydunun önde gideni Batı Kürdistan’daki fiili özerklik durumunu sürekli PKK cumhuriyeti diye niteleyerek Türk kamuoyu ve hükümetine açık işgal çağrıları yapmaktadır. Dilsiz şeytan değil, dili mikrop yuvası bir şeytan olmanın hazzını yaşıyor.

   Devletin güvenliği esasları gereğince doğayı yakıp yıkan, doğal varlıklar için bile hayatı cehenneme çeviren kahredici Türk gücü karşısında ses çıkaramayan ulusal ve uluslararası doğa ve çevre örgütleri de bu savaşın bir başka araçlarıdır.

   Şemdinli’de yaşanan süreci tümden kriminalize ederek orada yaşayan şehirlilerin ve köylülerin sorunlarına çare aramayan, bunu sorgulamayan hümanizma da kirli savaş tarafı bir aygıttan başka bir şey değil.