FARC (Fuerzas Armadas
Revolucionarias de Colombia) Kolombiya Devrimci Silahlı Güçleri-Halk Ordusu
1960’tan beri Kolombiya devletine karşı silahlı savaş veriyor. 150 bini aşan
toplam insan kaybı bu savaşın sonucudur. FARC, PKK ile kıyaslandığında PKK bu
örgütün yanında sivil toplum kuruluşu gibi kalır. Önümüzdeki Ekim ayında Oslo’da
Kolombiya hükümetiyle barış masasına oturacaklar. Her iki taraf da daha önce
defalarca denenmiş görüşmelerden bu defa kesin kalıcı çözüm umuyor. Bunu biz de
umuyoruz. Kolombiya devleti de Türk devletiyle kıyaslandığında FARC-PKK
korelasyonundaki gibi bir sonuç çıkmaz. Türk devleti, PKK’nin eline düşen
personelinin ölümünü arzularken Kolombiya hükümetleri genelde örgütle tutsak
değiş tokuşunu önermiş. Diğer yöntemlerde TR ile Kolombiya benzer savaş
uygulamalarına sahip. İki devletin de lejyonerleri, korucuları, karanlık
cinayet şebekeleri var. iki taraf için de devlet-bayrak-sermayenin kesinkes
korunması vazgeçilmezdir. İnternetten daha fazla bilgiye ulaşabilirisiniz. Barış
takvimini yazmak en doğrusu sanırım:
2004: Alvaro Uribe
hükümeti, FARC’a esir değişimi önerisi yaptı. Sadece 1 yıl önce Uribe hükümeti
teröristlerle pazarlık yapılamayacağını, ancak teslim olmaları durumunda
insaflı davranacağını açıklamıştı. Rehineler içinde bir politikacı, devlet
başkanı adayı Ingrid Betancourt,
Amerikan şirketleri
çalışanları, Kolombiya askerleri ve polisleri, fidye için tutulan yüzlerce orta
ve üst sınıf mensubu yurttaşlar var. FARC, Uribe’nin 2006 yılındaki seçimlerde
yerini garanti etmek için bunun bir manevra olduğunu düşünürek esir değişimi
önerisini reddetti.
2004
Kasım ayı: Kolombiya paramiliter güçleri, kontra birlikler
ve özel eğitimli ajanlar barış sürecinin önünü açmak için 450 üyesinin silah
bırakacağını duyurdu.
2005
Ocak: Kolombiya hükümeti, Venezuela sınırlarını yasadışı şekilde
ihlal ederek operasyon düzenledi, solcu FARC liderlerinden Rodrigo Granda’yı
kaçırdı. Chavez, Kolombiya ile tüm ilişkileri askıya aldı. Venezuela’da
yüzbinlerce kişi ABD ve Kolombiya hükümeti aleyhine gösteri yaptı.
27
Haziran 2005: FARC, Kolombiya’da bir askeri üsse saldırı
düzenledi, 25 asker yaşamını yitirdi. Devlet başkanı Uribe, bizzat operasyon
birliklerinin başına geçti. Yaklaşık 300 militana yönelik kapsamlı operasyon
yapıldı. Uribe güçleri köylüleri öldürdüler. Bir ay sonra Uribe hükümeti
Kolombiya ordusunun 4 kuvvet komutanını görevden aldı. Tüm kurumlar arasında
terörle mücadelede eşgüdüm hedeflendi.
2006:
Kolombiya başkanlık seçimleri için Uribe hükümeti FARC’tan geçici ateşkes
istedi. FARC buna uyudu. Ordu operasyon yapmadı. Seçimler yapıldı Uribe yüzde
62 ile tekrar seçildi. Sol kanat yüzde 20’lerde kaldı.
2007: Kolombiya hükümet yanlısı kontrgerilla
örgütü AUC’un liderlerinden Salvatore Mancuso, devlet destekli tüm
cinayetleri itiraf etti. Sendikacılara, seçilmişlere, hâkimlere ve insan
hakları örgütü üyelerine yönelik çok sayıda katliam düzenlediğini itiraf
etti.
6
Temmuz 2007: Başkent Bogota’da yüz binlerce kişi beyaz
giysiler giyerek FARC örgütünü protesto etti, rehinelerin serbest bırakılmasını
istedi. FARC, tutsak ettiği 11 siyasetçiyi kontraların gizli eylemleri sonucu
öldürüldüğünü duyurdu.
Kasım
2007: Venezuela devlet başkanı Cahvez, FARC’ın rehin aldığı
kişilerin serbest bırakılması için devreye girdi. Chavez arabulucu
olabileceğini bildirdi. Kolombiya hükümeti, Chavez’in bu önerisini reddetti. Hükümetin
rehinleri kurtarma operasyonu kanlı bitti. 4 rehine askerlerin çapraz ateşi
sonucu hayatını kaybetti. Hükümet, FARC’ı suçladı. Hükümetin, Chavez’in
önerilerini reddetmesi Chavez’i çileden çıkardı. Kolombiya ile tüm ilişkiler
tekrar askıya alındı.
2008,
Mart: Kolombiya hükümeti, Ekvator sınırındaki FARC kampına yaptığı
baskında örgütün liderlerinden Raul Reyes ve 18 arkadaşı öldürüldü. Ekvator
ve Venezuela hükümetleri, Kolombiya hükümetini alçak ve canavar olmakla
suçladılar. Kolombiya hükümeti, terörle mücadele olarak değerlendirdi baskını.
9
Mart 2008: Chavez FARC’ın bir numaralı lideri Manuel
Marulanda'a, rehine olarak tutulan Kolombiyalı siyasetçi İngrid’i koşulsuz
serbest bırakmasını istedi. Bu çağrı Dünya Kadınlar Günü’nde yapıldı.
12
Mart 2008: Rojas kod adlı bir militan FARC liderlerinden Ivan
Rios’u öldürerek hükümet güçlerine teslim oldu. Hükümet, bu militana 2
milyon dolar gibi bir ödül vereceğini duyurdu.
Nisan
2008: Kolombiya hükümeti, FARC’a eski devlet başkanı adaylarından
İngrid Betancourt’u serbest bırakmaları
karşılığında 50 FARC militanını serbest bırakma sözü verdi. Fransa, Venezuela,
ABD ve uluslararası değişik sivil toplum örgütleri bu çağrıyı destekledi. FARC,
bu öneriyi reddetti.
20 Mayıs 2008: FARC’ın kadın yöneticilerinden Nelly Avila Morena( Komutan Karina)
yakalandıktan sonra FARC’a teslim olma çağrısı yaptı. Karina için Kolombiya
hükümeti daha önce 700 bin dolar ödül koymuştu yakalanması için. Antioquia
bölgesinde devletin bir numaralı düşmanıydı. FARC, bu çağrıyı gülünç buldu.
28 Mayıs 2008: FARC’ın bir numaralı lideri Manuel Marulanda’nın kalp krizi sonucu öldüğü açıklandı. Bu ölümden
sonra Chavez üzüntülerini bildirdi. FARC’a silahlı mücadelenin misyonunu
yitirdiği çağırısını yaptı. Demokrasiye inandığını söyledi. Kolombiya’da
kontrgerilla birlikleriyle doğrudan ilişkisi olan bir parlamenter 7 yıl hapisle
cezalandırıldı.
3 Temmuz 2008: Kolombiya hükümeti
Guviera bölgesine düzenlediği özel bir operasyonla eski devlet başkanı
adaylarından Ingrid Betancourt’u
FARC’ın elinden kurtardı. İngrid, operasyonu tek kelimeyle mükemmel, diyerek
övdü. Ingrid Betancourt aynı zamanda Fransa vatandaşıydı. Bu operasyonda 14
kişi daha kurtarıldı. Birkaç ay sonra Ingrid Betancourt, her iki tarafa barış
çağrısı yaptı. Herhangi bir tarafı kayırmayan bir barış planı önerdi. İngrid,
aynı zamanda 6 yıl boyunca rehin tutulmasının tüm sorumluluğunun Kolombiya
hükümetinde olduğunu açıkladı. Kolombiya hükümeti bunu ikiyüzlülük ve vatan
hainliği olduğunu deklare etti. Aynı günlerde Küba devlet başkanı Fidel Kastro,
FARC’a çağrı yaparak ellerindeki yaklaşık 700 rehineyi serbest bırakmasını
istedi. Kastro, İngrid, Chavez ve diğer kuruluşların çağrılarını 2009 yılında
FARC kabul etti. Peş peşe rehineler serbest bırakıldı.
23 Haziran 2009: FARC ve Kolombiya silahlı güçleri arasında çıkan çatışmada 7 özel
eğitimli polis ve 25 gerilla hayatını kaybetti.
31 Mayıs 2010: Seçimleri Uribe’nin desteklediği Juan
Manuel Santos kazandı. Oyların yüzde 69’unu alarak büyük bir güç gösterisi
yaptı iktidar partisi. Eski savunma bakanı olan Santos, zaferin ilk gününde
FARC’a uyarılarda bulundu. Rehineleri serbest bırakmasını istedi. FARC, çağrıya olumsuz yanıt verdi. FARC bir
valiyi öldürdü.
Mayıs 2010’dan sonrası: FARC büyük bir saldırı yaptı. 40
polis öldürdü. Ardından gelişen operasyonlarda Ekvator sınırında 25 gerilla
yaşamını yitirdi. Bu çatışmadan birkaç gün sonra gerilla lideri Sixto Cabana öldürüldü.
2011:
Kolombiya'da bir albay, 57 sivili
öldürdüğü ve bu kişilere gerilla üniforması giydirdiklerini itiraf etti.
Albay Luis Fernando Borja, sorumluluğu kabul ettiği için 42
yerine 21 yıl hapis cezasına çarptırıldı. FARC’ın en önemli gerilla
liderlerinden Alfonso Cano,
öldürüldü. Devlet başkanı Santos, bunun örgüte vurulmuş yıldırıcı bir darbe
olduğunu söyledi.
Şubat 2012 sonrası: FARC, elindeki tüm rehineleri serbest bırakma
kararı aldı. Bundan sonra sivil kaçırmayacaklarını duyurdu. Devlet başkanı
Santos bu adımı yeterli bulmadığını duyurdu. FARC, bir eylem düzenledi, 12
askeri öldürdü.
15 Haziran 2012: Kolombiya Kongresi solcu gerilla grupları ile
hükümet arasındaki barış görüşmelerini kurala bağlayan bir yasayı onayladı.
Barış için Yasal Çerçeve adıyla yapıldı bu.
28 Ağustos 2012: Hükümet, gerilla örgütüyle açık müzakere etme kararı
aldı.
FARC lideri Timochenko,
barış gelene kadar masadan kalkmayacaklarını söyledi. Kolombiya devlet başkanı
Santos, halktan barışa fırsat verilmesini istedi. Tüm ordu ve polis şeflerini
arkasına alarak televizyonda canlı yayınla FARC ile müzakereler yapılacağını
tüm dünyaya duyurdu Santos.
Darısı bizim koca kafalı başbakan ve
gazetecilerin başına… Ne denebilir ki?
Not:
Yabancı haber sitelerinden derlenmiştir. Yorumlar ve görüşleri önümüzdeki
günlerde yayınlayacağım. Sosyal ağlarda bu takvimi yayarsanız minik bir
katkınız olur.
3 yorum:
Lermo;
Diğer silahlı gruplarla nedir durumlar (ateşkes vs.) bilgin var mı?
ELN ikna edilmeye çalışılıyor. Hükümet canlı yayında açık müzakere edileceğini duyurunca FARC güven verici demiş. FARC ve Chavez ELN'yi ikna etmeye çalışıyorlar. Bu konuda yapılan yorumları daha sonra yazacağım.
Şunu da belirtmek gerek sanırım. FARC çoğu zaman seçimleri boykot etme çağrısında bulundu. En azından internetten ulaşabildiğim kadarıyla katılım oranı son üç seçimde de %50'nin altında kalmış görünüyor (Tabi FARC'ın doğrudan kontrol ettiği alanları da gözönünde bulundurmak lazım). Bu açıdan bakıldığında Kolombiya'da seçimler ne kadar meşru, kim kazandı o bile tartışmalı bence.
Yorum Gönder