Özet Geçiyorum 2

    Solcuların Balyoz Davası kararlarına yönelik tutumlarını şatafatlı demokrasi teorileri ile mantığa bürümelerini anlayanınız var mı? Ertuğrul Kürkçü dahil birçok entelektüel solcunun Özel Yetkili Mahkemelerin varlığından yola çıkarak davanın sonuçlarını küçümsemesi, Ragıp Duran’ın bugüne kadar cuntacı subaylara yazılmış en arabesk metinle kusursuz demokrasi arzusu bir araya gelince oturup dünya solunun herhangi bir cunta girişimine karşı nasıl turum sergilediğini düşünmeye başladım. Öncelikle solun “bizim militarizmle” aşkı tarihsel bir sorundur. 1918 yılında Sovyet Devrimi’nin başarısının hemen ardından yayınlanan Haklar Bildirgesi’nin 1.maddesi Sovyetleri şöyle tanımlar:  “Rusya bu anayasanın kabulünden itibaren İşçi, Asker ve  Köylü Temsilcileri Sovyetlerinin oluşturduğu bir cumhuriyettir.” Bu temelde daha sonra düzenlenen yasalarla Kızılordu’ya rejimin tehlikeye girdiği her durumda müdahale yetkisi verilmiş, Kızılordu yeni bir sınıf olarak tanımlanmıştır neredeyse. Zaten Sovyet toplumuna  da işçi-köylü-asker dışında bir şey olunamayacağı dikte ettirilmişti.

Öğrenciyseniz, bilim insanıysanız bile Sovyetlerin bu üç sınıfından birinin yaşam tarzı, düşünme biçimleri, kültürel yaşantılarıyla iç içe olmak, bunları yaymak gibi bir sorumluluğunuz ve göreviniz var.  Tek tip sosyalist “insan yetiştirme” hedefinin kendisi de kültürel olarak militaristtir diyorum.  Dünya devrimci demokrasilerinin darbecilere, darbe girişimcilerine, cuntacılara karşı aldığı tutumları tek tek yazmayacağım ama Arjantin, Uruguay, Yunanistan, İspanya modelleri hala solcu olmamız gerektiği konusunda bizim, en azından benim gerekçelerim oluyor. Merak edenler İnternetten  yeterince bilgi ve belgeye ulaşabilir.  Benim açımdan Balyoz Davasının Özeti şu: Balyozcu subaylar temel hak ve özgürlükleri  bastırma planları yapmışlar, siyaseten meşru bir hükümeti askeri komplolarla yıkmak istemişler. Mahkemeler bunu yargılamış, eksik yargılamış. Kürdistan’da işlenen suçlar ayrıca yargılanmalıdır. KCK davalarıyla bu davanın yakından uzaktan ilgisi yoktur. KCK davalarının Kürt tarafı ulusal-kültürel-siyasal hakları talep eder. Temel hak ve özgürlüklere atıf yapar. 

  Milliyetçi Liberal Demokratlık mı, Sömürgeci Milli Kibrin Yeniden Üretilmesi mi?

Son günlerde Yıldıray Oğur’un ürettiği, aslında önceki ulusalcı cenahın kaba saba Türkçü argümanlarının kısmen inceltilmiş, şeklen inceltilmiş bir yığın “barışçıl” öneri ortalıkta dolaşıyor. Çoğuna gülüp geçiyorum, lakin faşizmi, baskıcılığı yeniden üretme yarışına bir felsefeci girdi mi işin rengi değişiyor. Bu defa şaşkınlığınız artıyor. https://twitter.com/zeynepdirek Zeynep Direk hocamız attığı twitlerle bir anlamda Yıldıray Oğur’un itiraf edemediklerini açık saçık dökmüş ortaya. “Sen bensin demek başka, sen benim kültürümü öğrenerek insan olabilirsin, ama zaten senden adam olmaz çünkü siyahsın demek başka.” Türk sömürgeciliğinin Kürtleri kendisine benzeştirirken askeri, sosyal ve politik baskısının tüm araçlarını hoş gören bir yaklaşım. Kürt siyasi hareketlerinin “kişiliksizleştirme-benzeştirme” dediği bu baskı biçimini Batı’nın klasik sömürgeciliğine göre “çok iyi” diyerek olumlama sıradan faşist argümana iyi insanları inandırmak denebilir. Başka adı yok. Batı sömürgeciliğinde de toprak gaspetme, işgal etme, dil yasaklama, ekonomik merkezler oluşturup yerlileri ucuz işgücü yapmak, Batı’nın tüm modern değerlerini melekleştirme, sömürgelerin tüm tarihsel, sosyal, kültürel yaşantılarını şeytanlaştırma; bundan “kardeşlik-özgürlük” çıkarmak sömürgeci toplamdı. Türk sömürgeciliği tüm bu toplama sahiptir, ayrıca Türk sömürgeciliğinin Kürtlere bonusu da var, o da şu: Kürtleri yok sayarak onları Türklere benzetmek, bunu zorla, eğitimle, sosyal yaşayış dikteleriyle, kültürel asimilasyonla yapar. Zeynep Direk, twitterin arama kısmından “Kürt” yazsa aslında tüm bu olumsuzlayıcı ifadelerin Türkler nezdindeki algısını görebilir. Dönüp kendi yazıklarını baştan sona okusa kendisinin en ileri Türk olmasına rağmen kibirli Türklerle ne kadar yakın olduğunu anlar. Zeynep Hoca’nın bu tip ucuz argümanları felsefi  ve tarihsel art planla açıklaması ise genelde faşizmin yaygın olarak tukaka olarak görülmesinden kaynaklı sanırım; yoksa tarihsel referansları Sokrates falan olmaz, Carl Schmitt, Adolf Ress, Doktor Mengele falan olur. Ya da Rivonia Davasının yargıçları, polisleri, savcıları falan…

Uzatmanın anlamı yok ama artık Kürtlerin barış haritalarında Türklere benzeme arzusu, Güney ve Doğu Anadolu yok; özgür kimlikle siyasi statüsü tanınmış Kürdistan var...